دیروز تقریبا صبح شده بود و من هنوز بیدار بودم. داشتم توی اینستاگرام می‌چرخیدم و یهو، یهو دیدم یک دایره دور عکس پروفایلش ظاهر شده. استوری گذاشته بود و باورتون نمیشه که چقدر ذوق زده و خوشحال شدم. خیلی وقت بود که فعالیتی نمی‌کرد... وقتی رفتم استوری رو نگاه کردم، دوباره کلی هیجان زده شدم به خاطر اون عکس قشنگی که گذاشته بود. یک عکس از یک جای سرسبز و پر از گل بود. بنظر می‌رسید که یک باغ باشه. پایین عکس، یک متن قشنگ هم نوشته بود:

من در این آبادی، پی چیزی می‌گشتم:

پی خوابی شاید،

پی نوری،

ریگی،

لبخندی...

وقتی راجب این شعر با چت جی پی تی حرف زدم، فهمیدم که این شعر بخشی از شعری به اسم '' گلستانه'' از سهراب سپهریه. این وجه از روحش رو خیلی دوست دارم. معلومه که خیلی به شعر و ادبیات هم توجه میکنه. امیدوارم دوباره فعالیت بیشترت رو ببینم، چون خیلی دلم برات تنگ میشه...

​​​​​